Героин Афган где найти наркотики Киреевск

Окей, слухай, бро, я ўсё скажу, як было. Ведаеш, я з самага пачатку быў аднім з той маладзі, што бягае па ўлаўленых закладках. І не толькі ўляўленых, я таксама батав, каб атрымаць свой дыплом. Вядома, ён мне прысабачыў галаву, але гэта і натхняла мяне на большае.

Аднаго разу, узе пасля боты, я пазнаёў мужыка з глыткамі. Ён расказаў мне пра героін - нарэшце што-небудзь новае, не проста люся LSD. А я так люблю паціснуць нервішкі своія! Што ж, я прыняў рашэнне спрабаваць гэта навіну. І што я скажу? Я змяняў сваё жыццё да непазнавання.

Для пачатку, я атрымаў героін праз сваіх знаёмых, што барыжаць наракатыкамі. Я павінен быў быць ўважлівым і абяры памер, які адпавядае маім патрабаванням. Я хацеў пераканацца, што ён ня будзе занадта слабым, але і не занадта моцным. Зрэшты, я ж не хацеў быць хуткім. І я знаў, што вымушаны будзе кампанаваць мой новы бізнес із маімі акадэмічнымі заняткамі.

Калі ўжо ўсё было гатова, я прыняў рашэнне рофліць на маіх бандероўках. Чамусьці гэта малае задавальненне для мяне - бачыць іх у захаванай турме і смяяцца над сваімі секрэтамі. І ў цяперашні час, пры гэтым тле, я стаў зарабляць гарэй за сваіх старцаў.

Так што, я пачаў мерчаваць героін. Калі мае дзяўчына пачала звяртаць увагу на мае змены - біцьку, што адбылося прыемна! Я пачаў хадзіць лепшая вобраз нашага горада, з фірмавым хутаркам і класнай шмоткай. І, можа, я трохі задаўжыў з адзеннем, купіўшы вялізную колькасць брэндавых рэчаў і розных "байцоў". Аднак я адчуваў сябе ўзлётным птушкай.

І вось я пераканаўся ў тым, што жыццё - гэта больш за наркатыкі і грошы. Жыццё - гэта пра шчасце і задавальненне. І, сапраўды, гэта не магло быць лепш за ўсё маё новае лепшае здароўе!

Але, ведаеш, мне трэба было навучацца, як выкарыстоўваць гэты новы бізнес, каб зарабіць шмат грошай. Я ўзяў на сябе сацыяльную ролю "барыжара" і пачаў працаваць з людзьмі, якія мелі патрэбу ў маіх таварах. І, праўда, я пачуў сябе моцным і атрымаў магутнасць кантраляваць людзей. Але, просьціш, ты ніколі ня зразумееш гэтага, пакуль сам не перажывеш гэтыя моманты і не зробіш свае ўласныя рашэнні.

Так што яна рыскуе даведацца пра маю новую "кар'еру"? А ўсё ад таго, што я зрабіў, што мне трэба было папярэдне абзнаёміць яе з маім новым жыццём. Хаця бы за тое, што я хацеў быць адкрывым з ёю.

Так што, я ўсё таксама паласіўся атрымаць падтрымку ў адзін з маіх друзей, якія ўжо ведалі пра маю сітуацыю. Ігар, называлі яго "Ігар Дзядуля", меў усе дашынскія связі, якімі мне трэба было забяспечыць сябе.

У канцы канцоў, я прыняў рашэнне раскрыць усё ёй. І ёй знадобілася час, каб зразумець гэта. Але, ва ўжо цяпер яцька, я самавольна вырашыў сваю сітуацыю і зрабіў з усімі магчымымі сустраканнямі, а то і магчымымі сустраканнямі, каб стварыць сябе найлепшае жыццё.

На канец, гэта ўсё аб грошах. Хто імі кіруе - той кіруе жыццём. Але, ведаеш, я чую, што тут гэта толькі пачатак. І яцьке, я не збрашу мерыцца, пакуль ня збіруся ўзлётам!

В общем, вчера вечером я решил сделать себе подъем и позвонил своему кладмену, чтобы он привез мне порцию героина. Без этого добряка я просто зашкварюсь и не смогу нормально прожить день. Как только он подъехал на своем прикольном авто, я успел сделать заказ и уже предвкушал свою затарку.

Но вот беда, кладмена я знаю давно, и он всегда находится в состоянии шуганя. Он как девка, всегда переживает, что его поймают полицейские. И вчера он меня удивил. Подъехал, сунул мне пакетик с героином и говорит: "Держи, братан, у меня псилоцибин от ментов!" Я конечно офигел, но благодарно взял свою закладку и дал ему деньги. Все таки кладмен - полезная штука, хоть и немного зашкварного.

Ничего, думаю, опробую этот героин и послушаю музыку, чтобы задуматься над своим свежим рэпом. Я не какой-то Федя, который шарахается от амфетамина, через рот. Я в своем стиле, где героин и рэп становятся одним и тем же.

Включил я музыку, чтобы окунуться в свою атмосферу. Бам! Голос рэпера разносится по улице, и я начал кайфовать от каждого слова. Те, кто проходил мимо, даже смотрели на меня с уважением. Это был мой момент славы, мой эйфорический подъем.

Каждое слово, каждая рифма была как удар флешки, который проникал в каждую клеточку моего существа. Я чувствовал это. Чувствовал, что мои стихи и их ритм сходятся с моими закладками героина.

Мне стало интересно, что это за парень такой. Оказывается, он тоже любит наркотики и рэп, и вот так просто решил посмотреть, кто здесь поет. Наши интересы свели нас вместе, и мы продолжили пилить свои рифмы. Он был настоящим бро, и мы сыграли на улице небольшой рап-баттл.